Polska 2016: Pani Doktor

Pani doktor jest wiecznie nieszczęśliwa. Dzisiaj też jej przeszkadzamy. Nasza obecność mąci porządek tej oazy niezbywalnych praw lekarza, co robi na państwowym - pustego gabinetu, w którym oddaje się lekturom wiecznie odkładanym na później.
Pani sapie, gdy zadajemy niewłaściwe pytania. Na właściwe właściwie nie ma tu miejsca.
Pani doktor spełnia swój obowiązek w bólach oczekiwania na amnestię po ciężkim, niesprawiedliwym wyroku.
Teraz i my czekamy, tak jak te drzwi do gabinetu, co zostawiła uchylone.
Pani doktor poszła się wysrać.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bangladesz 2023: 7 Odporność szczura

Obraz
Spośród licznych megamiast, przez które przewinąłem się w podróży za chlebem , Dhaka oferuje mi wgląd w zupełnie nowe doświadczenie życia w wielkim mieście. Jej historia jako osady sięga zaledwie pierwszego tysiąclecia po Chrystusie.  Na początku siedemnastego wieku, wraz z uzyskaniem statusu stolicy Bengalu podlegającego władzy muzułmańskiego Państwa Mogołów, które przez czterysta lat kontrolowało większość terenów Azji Południowej, rozpoczyna się historia Dhaki jako ośrodka miejskiego. Produkcja muślinu przez tutejsze manufaktury - jej skala zwiastująca nadejście rewolucji przemysłowej uczyniła z Dhaki jedno z najzamożniejszych miast ówczesnego świata. W skład jego elit wchodzili potomkowie samych władców Mugalu, a splendor, jakim miasto otaczało swoich mieszkańców przyciągało handlowców z najodleglejszych zakątków Azji i Europy, którzy chętnie się tu osiedlali. Czas prosperity Jahangirnagaru - taką bowiem nazwę  nosiła  w owym czasie Dhaka,  przypadł na siedemnasty i osiemnasty wiek
Read more »

Wietnam 2024: Trucizna ostatnich chwil

Obraz
W kwietniu Ji upada i łamie sobie biodro. Nic w tym nadzwyczajnego zważywszy, że ma już grupo po siedemdziesiątce. Rodzina przewozi ją do lepszego, oddalonego od 300 kilometrów szpitala w Sajgonie. Przez kilka tygodni synowie i córki na zmianę czuwają śpiąc na ziemi przy jej łóżku. Przynoszą jedzenie, zmieniają pościel, zabiegają o lekarską uwagę. Przykuta do łóżka nie wie, że już się z niego nie podniesie a nadchodzący za jedenaście miesięcy marzec ma przynieść jej śmierć. Transujące melodie tutejszych pieśni religijnych już trzeci dzień dobiegają przez rozwarte na oścież okno salonu sąsiadującego z moim oknem. Ot dwa metry dystansu dzielącego mnie od centrum, w którym dzieją się te pozornie dobrze mi znane, a jednak obce, katolickie rytuały. Ksiądz namaścił chorą po wietnamsku, ale modlitwy i pieśni kościelne śpiewane są już w języku koho - mowie schrystianizowanych w dziewiętnastym wieku tubylców. Trzy blisko spokrewnione rodziny mieszkają dom w dom po tej samej stronie ulicy, więc
Read more »

Azerbejdżan/Iran 2007: Następnym razem trzeba przegrać!

Obraz
Powoli robiło się zimno. Podniecenie pierwszych godzin podróży w blasku jesiennego słońca odeszło w niepamięć. Październikowy wieczór na stacji w Wuppertalu nie zapowiadał atrakcji. Ruch bynajmniej nie tężał, a do przebycia jeszcze szmat drogi. Już tylko samochody na miejscowych rejestracjach tankowały przed powrotem do domu. Stacja jakaś trefna - mała i choć przy autostradzie to w sumie zakamuflowana. Żadnej restauracji czy motelu. Dystrybutory, kible, przekąski i napoje. Chwilowy przystanek do tankowania z konieczności. Gdy wskazówki zegara zbiegły się na dwunastce a temperatura spadła do trójki beznadzieja już od jakiegoś czasu bezwstydnie obściskiwała mnie w swych zaborczych ramionach. Po kwadransach kompletnego bezruchu  dłużących się w nieskończoność  nadjechał niewielki pojazd. Rozklekotany ford fiesta na berlińskich rejestracjach. Jego kierowca, młody chłopak o ciemnej karnacji szybko zatankował i wypił kawę. -Nie ma problemu – odparł po angielsku zapytany czy zabierze mnie do
Read more »